پرواز بی‌زمان حسین زمان
“حسین زمان”، هنرمند و خواننده پاپ در ۶۴ سالگی درگذشت.
ابوذر زمان، فرزند حسین زمان در توییتر خود خبر درگذشت این هنرمند را اعلام کرد.
«حسین زمان» به دلیل ابتلا به بیماری سرطان پیشرفته کبد چند ماهی در بستر بیماری بود.
ابوذر زمان، فرزند حسین زمان صبح امروز در توییتر از درگذشت پدر خود خبر داد و نوشت:« «بابام رفت، بابا برای همیشه رفت…»
مراسم تشییع و تدفین حسین زمان فردا جمعه ۲۲ اردیبهشت ساعت ۱۰:۳۰ صبح در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) برگزار خواهد شد،
این خواننده موسیقی پاپ ایرانی ۱۸ مرداد ۱۳۳۸ در تهران به دنیا آمد. سال ۱۳۵۶ تحصیلات متوسطه را در رشته ریاضی دبیرستان خوارزمی به پایان رساند. سپس در رشته مهندسی الکترونیک دانشگاه صنعتی اصفهان به ادامه تحصیل پرداخت. پس از دو ترم تحصیل به دلیل فعالیت های سیاسی توسط ساواک دستگیر و از دانشگاه اخراج شد. زمان از ۱۶ سالگی با پخش اعلامیه و نوشتن مقالات سیاسی مبارزه خود را آغاز کرده بود.پس از اخراج از دانشگاه برای تحصیل به آمریکا رفت و تا آغاز جنگ ایران و عراق در آنجا بود. با آغاز جنگ علیرغم اینکه حدود صد واحد دانشگاهی را گذرانده بود و برای چند ترم پیاپی شاگرد اول شده بود، به ایران بازگشت و درسش را نیمه‌کاره رها کرد.
سال ۱۳۵۹ در سن ۲۱ سالگی به عضویت بسیج درآمد و سپس راهی جبهه شد. در طول هشت سال جنگ هم‌زمان با ادامهٔ تحصیل، به مبارزه با دشمن نیز پرداخت. تحصیلاتش را تا کارشناسی ارشد در رشتهٔ مهندسی مخابرات ادامه داد. وی برای مدتی فرمانده معاونت مخابرات نیروی دریایی سپاه پاسداران نیز بود.
«حسین زمان» در سن ۳۷ سالگی (سال ۱۳۷۵) فعالیت هنری خود را آغاز کرد و در سال ۱۳۷۶ اولین آلبوم او به نام شب دلتنگی منتشر شد. از سال ۱۳۸۱ از فعالیت‌های هنری او ممانعت به عمل آمد و در مهر ماه ۱۳۹۷ برای ۳ قطعه از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز دریافت کرد.
او در پی عدم صدور مجوز فعالیت هنری به دلیل مسائل سیاسی، درباره صبر ۱۷ ساله‌اش برای حضور بر روی صحنه و ترک نکردن کشور در این سال‌ها گفت: «من اوایل سال ۵۷ از ایران رفتم و در آمریکا هم خیلی اوضاع خوبی در کالج محل تحصیلم داشتم، اما جنگ که شد به ایران برگشتم و در این دوران همواره در جبهه‌ها حضور داشتم. اما هیچ جا وطن نمی‌شود. من هیچ وقت حاضر نیستم ایران را ترک کنم کما اینکه در این مدتی که فعالیتی نداشتم، پیشنهادات بسیار خوبی برای مهاجرت داشتم، اما عشق به ایران در خون است و علیرغم اینکه موقعیت این را نداشتم هیچ گاه دست به چنین کاری نزدم.»
از آلبوم‌های او می‌توان به شب دلتنگی (۱۳۷۶)، فصل آشنایی (خوانندگان مشترک) (۱۳۷۷)، گلایه (خوانندگان مشترک) (انتشارات شرکت صوتی تصویری سروش)، قصهٔ شب (۱۳۷۸)، شاپرک (۱۳۷۹)، مشق عشق (۱۳۸۰)، قصه نگفته (۱۳۸۵)، قرار عاشقی (۱۳۸۸) و تک‌آهنگ‌های فراق، وصل هجران، غم پنهان، آئین همدردی، خورشید خونه، تو نباشی و دخترکم کجاست اشاره کرد.
روحش شاد.
