
بحران “تخم مرغ”، سندی بر ناکامی یکجانبه گرایی ایالات متحده
تازه ترین خبرها از بازار مصرف داخلی آمریکا حکایت از کمبود شدید تخم مرغ و افزایش قابل توجه این ماده غذایی مهم در فروشگاه های سراسر این کشور دارد، به طوری که نهادهای ذیربط آمریکا مجبور شده اند از کشورهای اروپایی که اتفاقا اخیرا هم تعرفه هایی را علیه برخی کالاهای آنها وضع کرده اند، درخواست واردات تخم مرغ داشته باشند.
به گزارش رویترز، انجمن تولید تخم مرغ دانمارک و برخی دیگر کشورهای اروپایی اعلام کرده اند که نهادهای آمریکایی برای خارج شدن از بحران کمبود و گرانی شدید تخم مرغ، با تماس با این کشورها، خواستار کمک آنها به تامین بازار مصرف تخم مرغ کشور ۳۴۰ میلیون نفری آمریکا شده اند.
درخواست آمریکا از کشورهای اروپایی برای کمک به تامین تخم مرغ بازار مصرف آمریکا همزمان با اعلام تعرفه های جدید ایالات متحده علیه چندین کشور از جمله همین کشورهای اروپایی مطرح شده است.
وضعیت کمبود تخم مرغ در بازارهای آمریکا به حدی شدید شده که باعث قاچاق این مواد غذایی و حتی باعث پدیده “تخم مرغ دزدی” در این کشور شده است.
در همین ارتباط، نشریه آمریکایی “فورچون” در گزارشی همراه با طعنه و کنایه نوشت: «پس از ادعاهای مکرر تصاحب گرینلند، دولت ترامپ اکنون از دانمارک در بحبوحه کمبود تخم مرغ، خواستار افزایش واردات این محصول از دانمارک شده است. درخواست ایالات متحده برای واردات تخم مرغ از اروپا، کاملا در تضاد با موضع تند اخیر آن در قبال اروپا است؛ جایی که تهدید به تصرف گرینلند کرده و تعرفه ها را اعمال کرده است.
در حال حاضر، جنگ تجاری بین ایالات متحده و اروپا در حال تشدید است. ایالات متحده تعرفه هایی را بر فولاد و محصولات آلومینیومی اتحادیه اروپا اعمال کرد و اتحادیه اروپا در مقابل، تعرفه های تلافی جویانه ای را بر برخی محصولات نوشیدنی آمریکایی و سایر محصولات اعمال کرد.
با این حال، زمانی که قیمت تخم مرغ در سوپرمارکت ها و قفسه های ایالات متحده خالی است، وزارت کشاورزی ایالات متحده به سرعت درخواست های خرید اضطراری تخم مرغ را به کشورهای اروپایی مانند دانمارک و هلند ارسال کرد. همچنین زمانی که آمریکا با بحران انرژی مواجه بود، از ونزوئلا درخواست ازسرگیری فروش نفت به ایالات متحده را مطرح کرد. این امر به وضوح نشاندهنده استانداردهای دوگانه ایالات متحده است: آمریکا متحدان خود را فقط زمانی که به آنها نیاز دارد، آنها شریک خود می داند و زمانی هم که به آنها نیاز ندارد، آنها را تهدیدی علیه خود می داند.
این رفتار همراه با تناقض، در واقع نشان دهنده رفتار آنها دربرابر قوانین اقتصادی جهانی است: آنها می خواهند از مزایای جهانی شدن بهره مند شوند اما در عین حال تمایلی به سهیم شدن در پرداخت هزینه های تقسیم کار در عرصه بین المللی ندارند.
“جو می”، پژوهشگر ارشد آکادمی تجارت بین المللی و همکاری های اقتصادی چین، معتقد است که همکاری سودمند متقابل تجارت بین المللی باید به عنوان یک عامل تثبیت کننده برای کشورها در مواجهه با شرایط اضطراری عمل کند. با این حال، سوء استفاده ایالات متحده از تعرفه ها نه تنها اختلافات تجاری با چندین کشور را تشدید کرده است، بلکه بر امنیت اقتصادی خود نیز نتیجه معکوس داشته است.
ماهیت و چارجوب اصلی تجارت جهانی، قرار است بر پایه سود متقابل و همکاری برد-برد استوار باشد. حتی یک قدرت بزرگ اقتصادی مانند ایالات متحده نیز نیاز دارد که برای رفع نیازهای داخلی و مواجهه به بحران های خود، به بازار جهانی تکیه کند. ارتباط نزدیک زنجیره های صنعتی و تامین جهانی به این معنی است که اقتصاد همه کشورها در هم تنیده شده اند.
با این حال، سیاست «اول آمریکا» به طور مداوم به دنبال قطع اتصال این زنجیره ارتباطات بوده است و در نهایت نتیجه معکوس برای ایالات متحده داشته است. وقتی مصرف کنندگان آمریکایی به ازای هر دوجین تخم مرغ تا ۸ دلار می پردازند و حتی با این قیمت هم تخم مرغ کافی برای خرید پیدا نمی کنند، نه تنها هزینه های معمولی زندگی را به دوش می کشند، بلکه مجبورند هزینه یک جانبه گرایی دولت ایالات متحده را نیز به دوش بکشند.
در حال حاضر، بازار سهام ایالات متحده گرفتار بی ثباتی است، نرخ تورم همچنان در این کشور بالا و شاخص اعتماد مصرف کننده در حال کاهش است. این علائم هشدار دهنده همگی حاکی از تبعات و پیامدهای یکجانبه گرایی است. بحران به ظاهر کوچکی مثل ماجرای کمبود و گرانی تخم مرغ، باید تلنگری برای بیدار کردن واشنگتن از خواب غفلت باشد: در مواجهه با چالش های جهانی مانند تغییرات آب و هوایی، بهداشت عمومی و امنیت غذایی، هیچ کشوری به تنهایی نمی تواند از عهده حل این بحران ها بربیاید.
باید این واقعیت را پذیرفت که اقتصاد جهانی به شکل بسیار عمیقی به هم پیوسته است. از این گذشته، وقتی کاخ سفید برای تامین تخم مرغ به اروپا روی می آورد، حداقل باید این را درک کند که قفسه های سوپرمارکت ها و نیازهای اساسی مردم، جایی برای شعارهای سیاسی نیست.